چیلر جذبی یک نوع چیلر است که بر اساس اصول جذب حرارتی کار می‌کند. در این نوع چیلر، از یک ماده جاذب (ماده جاذب حرارتی) برای جذب گرمای مایع خنک‌کننده استفاده می‌شود. چیلرهای جذبی به عنوان یک گزینه انرژی‌مناسب مطرح می‌شوند، به‌ویژه در مواردی که امکان استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر یا گازهای طبیعی ممکن است باشد. در زیر، به برخی ویژگی‌ها و عناصر کلیدی چیلرهای جذبی پرداخته خواهد شد:
- ماده جاذب (Absorbent):
- مهمترین عنصر در چیلرهای جذبی ماده جاذب است. این ماده توانایی جذب گرما از مایع خنک‌کننده را دارد. مثال‌هایی از مواد جاذب شامل آب لیتیم برمید (LiBr)، آمونیاک (NH3) و آب لیتیم کلراید (LiCl) می‌باشند.
- مولکول‌های جاذب و جاذب شده:
- مولکول‌های جاذب از ماده جاذب گرما را جذب کرده و مولکول‌های جاذب شده با انتقال به یک مرحله دیگر، گرما را از خود آزاد می‌کنند.
- ژنراتور (Generator):
- در این بخش، مولکول‌های جاذب شده از ماده جاذب جدا شده و گرما آزاد می‌شود. این فرآیند به‌عنوان تبخیر یا جذب حرارتی نیز شناخته می‌شود.
- مبدل گرمایی (Heat Exchanger):
- مبدل گرمایی برای انتقال حرارت بین مولکول‌های جاذب و مایع خنک‌کننده استفاده می‌شود.
- آب جاذب (Absorbent Solution):
- مایع خنک‌کننده (آب یا سایر مایعات) که گرما به آن منتقل می‌شود و به عنوان ماده جاذب خدمت می‌کند.
- آب خنک‌کننده (Cooling Water):
- آب یا سایر مایعاتی که گرمای جذب شده توسط مولکول‌های جاذب به آن منتقل می‌شود.
چیلرهای جذبی مزایایی مانند کارایی بالا در دمای متوسط و پایین، استفاده از مواد جاذب فعال (که ممکن است از منابع تجدیدپذیر باشند) و کاهش مصرف انرژی در مقایسه با چیلرهای مکانیکی دارند. با این حال، هزینه‌های نصب این سیستم‌ها معمولاً بالاتر است و نیاز به فضای بزرگتری دارند. استفاده از چیلرهای جذبی بیشتر در مواردی مانند ساختمان‌های بزرگ، صنایع، و نقاطی با نیاز به خنکایی متوسط و بالا می‌باشد.
بدون دیدگاه