عکاسی مفهومی یعنی چه؟

با پایان گرفتن امپرسیونیسم در اواخر قرن نوزدهم عکاسی مفهومی جان دوباره ای گرفت این ژانر از عکاسی بر پایه ایده بوجود آمد  و از همه قانونها و بی قانوی ها برای رساندن منظور و ایده خود استفاده کرد .

ممکن است خیلی از سبک های عکاسی مثل سورئالیسم، فاین آرت، انتزاعی و …. هم شبیه به یک عکس مفهومی باشد ولی چیزی که یک عکس مفهومی را از بقیه متمایز میکند فقط مفهوم است و بس. در اصل در عکاسی مفهومی اصلی ترین موضوع داشتن مفهومی است که در ایده عکاس نهفته بوده و توسط یک عکس آنرا به بیننده منتقل میکند. داشتن داستانهایی مختلف برای یک اثر هم میتواند یک اثر مفهومی را پدید آورد.

برخلاف فاین آرت، انتزاعی و …. که زیبایی جزئی از این نوع عکاسی هستند عکاسی مفهومی نیازی به زیبایی خاصی ندارد اولویت در رساندن مفهوم است

آشنایی باقوانین کادر بندی و کمپوزسیون برای خلق یک عکس مفهومی خیلی میتواند مفید واقع شود استفاده از المان  در این نوع عکاسی میتواند به عکاس کمک کند تا منظور خود را بهتر و راحت تر منتقل کند از این رو ترکیب بندی و کمپوزسیون باید کاملا آگاهانه انجام شود

رنگ ها عامل دیگری هستند که بیننده را میتواند تحت تاثیر خود قرار دهد شناخت آثار روانی رنگ ها در عکس و حتی در کمپوزسیون هم عاملی است که میتواند به کمک عکاس بیاید.

استفاده از آثار دریچه دیافراگم( عمق میدان)، سرعت شاتر(کشیدگی و فریز)، حساسیت سنسور( نویز) عواملی هستند که نمیتوان بدون آن اثری را رهنمود کرد و به بیننده معرفی کرد

استفاده از خطوط و آثار روانی آنها و آشنایی با فرم ، بافت و ریتم و ….. نیاز صد در صد یک عکاس مفهومی است

مواردی رو که ذکر شد شاید بیشتر به این دلیل بود که اهمیت این شاخه عکاسی را به هنرمندی که قصد فعالیت در این رشته را دارد یادآوری کند