نورپردازی در عکاسی چیست ؟

نورپردازی چیست ؟

نورپردازی در استودیو، با کنترل کردن کامل نورها و ایجاد تصاویری با کیفیت زیاد و با توجه به رنگ، کنتر ، وضوح و … انجام می گردد. در نورپردازی ، ابزارهای نورپردازی برقی و غیر برقی مورد استفاده قرار می گیرند.

دو نوع گروه فلش : فلش های استودیویی (strobe) و فلش های hot shoe Flash می توان برای نورپردازی پرتره استفاده نمود.

نورپردازی در عکاسی :

مهم ترین بخش از شاخه عکاسی(دوره سایت) ، نورپردازی در عکاسی پرتره می باشد. به وسیله نورپردازی می توان چهره و احساس درونی سوژه را به نمایش گذاشت.

ضروری ترین زاویه های و چیدمان نورپردازی در عکاسی پرتره و انواع نورپردازی :

– نور اصلی یا  key light:

اصلی ترین نور ، نور اصلی یا key light می باشد و نورپردازی های صورت با این نورپردازی انجام می گیرد، در اصل پر قدرتمندترین نور است.

نورپردازی اصلی در پنج دسته قرار می گیرند عبارتند از:

1- نورپردازی رامبراند

2- نورپردازی پروانه ای

3- نورپردازی کلاستیک

4- نورپردازی 30 درجه یا لوپ

5- نوپردازی نیمه

نورپردازی رامبراند :

در این نوع عکاسی و نورپردازی عکس یک مثلث کوچک در زیر چشم یعنی روی گونه در قسمت تاریک صورت روشن می شود. استفاده آن برای چهرها و صورت های گرد و تپل مناسب تر است.

نورپردازی پروانه ای :

نورپردازی سایه بینی چهره کاملا زیر بینی مشخص می گردد و به لب نمی رسد. سایه که ایجاد می گردد باید کوچک باشد. چشم های کشیده، گونه ها و لب های برجسته از خصوصیت های تصویر در روش نورپردازی پروانه ای قرار دارد. از این روش نورپردازی معمولا در برنامه های گفتگوی تلویزیونی مورد استفاده قرار می گیرد.

نورپردازی کلاستیک :

مثلث برعکس از نور در قسمت تاریک چهره به وجود می آید که از زیر ابرو شروع می گردد و تا روی گونه ادامه می آید به این روش نورپردازی کلاستیک می گویند. در روش نورپردازی کلاستیک برای کشیده تر شدن چهره استفاده می شود. به این نکته باید دقت کرد نوک مثلث ایجاد شده باید تیز باشد.

نورپردازی سی درجه یا لوپ :

در نورپردازی لوپ تیغه بینی نباید سایه دار باشد فقط باید پایین بینی یک سایه کوچک خلق شود. این سایه نباید کنار بینی باشد.

نورپردازی نیمه :

در نورپردازی باید نیمی از چهره به صورت کاملا روشن و نصف چهره غیر از پلک تاریک گردد، یعنی باید در نیمه ای که تاریک است پلک روشن باشد.

نکته جالب در نورپردازی : افرادی که دارای چهره لاغری می باشد،  باید با استفاده از کمترین سایه در نورپردازی استفاد گردد، بنابراین نورپردازی 30 درجه و یا پروانه مناسب ترین نورپردازی برای صورت های لاغر است. افراد صورت گرد و پهن باید بیشترین سایه در آن ها استفاده شود. بهترین حالت برای استفاده در نورپردازی برای این افراد نورپردازی رامبراند، کلاستیک یا نیمه می باشد.

– نور فرعی یا  fill light:

نور فرعی  یا fill light ،  نوری می باشد که می تواند تمام سایه های تشکیل شده توسط نور اصلی را کم رنگ کند. سایه ها از بین نمی روند، فقط از نور اصلی خود خارج می شوند. اگر نور key light قوی عمل کند نورپردازی دچار مشکل می گردد. امکان دارد سایه های غیر اصلی را ایجاد کند، بنابراین باید از نور key light با قدرت کمتری عکاسی اجرا شود.

– نور پس زمینه یا background light:

زمانی که نور به پس زمینه می خورد باعث می شود عکس جلوه بهتری پیدا کند، اما امروزه جای خاصی در عکاسی ندارند. زیرا فون ها همگی ساده و یک رنگ می باشند و فقط با نورها بازی می گردد. (برای از بین بردن سایه روی فون استفاده می شود.)

– نور پشت یا back light:

نور پس زمینه در عکس ها یعنی نوری که از پشت تابیده می شود. تابیدن نور از پشت می توانیم rim light را ایجاد کرد. (نوری که در دو سوژه ایجاد می گردد). هر وقت توانستیم الگوهای نورپردازی را از هم تشخیص دهیم و از آن ها استفاده کنیم، آن موقع می توان زمان و نحوه کاربرد آن ها تشخیص داده و استفاده کنیم.